Pierwotna wieża obronna z budynkiem mieszkalnym została wzniesiona w XIV w. przez Czirnów. Zamek rozbudował w 1475 r. Kacper Schaffgotsch, powstał wtedy dziedziniec. W latach 1580-1603 baronowie von Kanitz und Talewitz dokonali renesansowej przebudowy, z której zachował się portal z 1603 r. W 1822 r. majątek przejął ks. Wilhelm von Hohenzollern, brat króla pruskiego. W związku z tym w latach 1838-46 zamek został gruntownie przebudowany w stylu angielskiego neogotyku. Otoczono go romantycznym ogrodem i dużym zespołem krajobrazowym, w skład którego wchodziło Schronisko Szwajcarka, Krzyżna Góra oraz Wieża Waldemara i chatki wiejskie na okolicznych wzgórzach. Budowla gościła przedstawicieli niemieckich i rosyjskich rodzin panujących. Po 1945 r. w zamku ulokowano szkołę i dom dziecka, a w latach 1962-73 ośrodek kolonijny. Później obiekt został opuszczony i przeszedł w ręce prywatne. Po remoncie w zamku uruchomiono w 2014 r. hotel i restaurację.