Głuszyca Górna – stacja i wiadukt

Stację Głuszyca Górna uruchomiono na zbudowanym w 1880 r. odcinku Nowa Ruda – Wałbrzych linii z Kłodzka. Odcinek ten posiada parametry głównej linii i ze względu na przeprowadzenie w trudnym, górskim terenie obfituje w liczne obiekty inżynieryjne (mosty, tunele). Ruch pasażerski zawieszono tu w 2006 r., jednak dzięki inicjatywie Urzędu Marszałkowskiego przywrócono go w 2009 r. W okresie międzywojennym powstała bocznica do pobliskiej kruszarki kamienia z kamieniołomu melafirów pod Ostoją, do którego prowadziła kolejka linowa. Podczas 2. wojny światowej w południowej części stacji powstały tory przeładunkowe do sieci kolejek wąskotorowych, używanych do wznoszenia Kompleksu Riese w Górach Sowich, w pobliżu istniał obóz pracy. Do końca lat 80. XX. w. działała bocznica do kruszarki, w latach 90. rozebrano tory boczne, redukując Głuszycę Górną do przystanku. Dworzec powstał w latach 1902-13, posiada nieregularną bryłę z wielospadowym dachem, nawiązującą do architektury uzdrowiskowej. W pobliżu znajduje się okazały most kolejowy nad doliną Otłuczyny z 1880 r., drugi tor z parabolicznymi pasami do dołu powstał w latach 1906-10. Obiekt posiada trzy piaskowcowe filary, 15 m wysokości oraz 149 m długości.