Pierwotna budowla wzmiankowana była w 1368 r. jako siedziba Pannwitzów, w latach 1505-12 rozbudował ją Ulrich von Hardegg. Obecny renesansowy zamek, położony na wysokiej skarpie nad Pośną, zbudowali ok. 1563 r. Reichenbachowie. Został on zniszczony w czasie wojny 30-letniej (1645). Odbudował go w latach 1675-79 Daniel von Osterberg, fundator wambierzyckiej bazyliki. Podczas barokowej przebudowy w XVIII w. zatarto obronny charakter budowli. Von Johnstonowie dostawili w latach 1872-77 wieżę i mezanino (niska kondygnacja między piętrami). Po 1945 r. funkcjonował tu PGR, ośrodek wypoczynkowy i dom dziecka. Od lat 90. XX w. zamek jest własnością prywatną, niestety w 1998 r. uległ pożarowi i od tej pory znajduje się w ruinie. W 2021 r. obiekt został odebrany poprzedniemu właścicielowi i sprzedany kolejnemu, który planuje remont. Obok znajdują się ogrody tarasowe, folwark z dwiema oficynami z XVII i końca XIX w. oraz neogotyckie mauzoleum.