English
Deutsch
Miasto i znane uzdrowisko (9600 mieszkańców) położone w Obniżeniu Kudowy, na pograniczu Gór Stołowych, Wzgórz Lewińskich i Pogórza Orlickiego. Kudowa-Zdrój leży przy linii kolejowej z Kłodzka i szosie Wrocław – Kłodzko – Praga, na terenie miasta znajduje się dawne przejście graniczne Kudowa Słone – Náchod. Zaczyna się tu też znana Droga Stu Zakrętów, prowadząca przez Góry Stołowe do Karłowa i Radkowa. Miejscowość wzmiankowana była w 1354 r. jako czeska wieś Lipolitov, nazwę zmieniono następnie na Chudoba. W 1477 r. wraz państewkiem homolskim weszła w skład hrabstwa kłodzkiego, stanowiąc tzw. czeski zakątek, w którym jeszcze do 1945 r. zachowała się ludność czeska. Jest to jedno z najstarszych uzdrowisk w Polsce, źródła lecznicze odkryto w XVII w.. Na szerszą skalę uzdrowisko rozwinęło się po 1783 r., kiedy zakupiła je spółka lekarzy. Powstał dzisiejszy Szpital Uzdrowiskowy Zameczek, gościli tu pruscy generałowie z czasów napoleońskich i królowa Luiza. W poł. XIX w. Kudowa zyskała miano uzdrowiska kardiologicznego. Pod koniec XIX w. i na pocz. XX w. doszło do znacznej rozbudowy uzdrowiska, powstało wtedy większość funkcjonujących do dzisiaj pensjonatów i sanatoriów na czele z obecnym Szpitalem Uzdrowiskowym Polonia. Kudowa-Zdrój stała się modnym uzdrowiskiem, w którym goszczono przedstawicieli elit (m.in. Winston Churchill). Rozwój wzmogło doprowadzenie w 1905 r. linii kolejowej z Kłodzka, w pobliżu której powstały zakłady włókiennicze w Zakrzu. W okresie międzywojennym prowadzono dalszą rozbudowę uzdrowiska, powstała wtedy obecna pijalnia wód mineralnych. W 1945 r. miejscowości nadano prawa miejskie. W latach 1970-73 znacznie powiększono obszar miasta, włączając do niego szereg okolicznych wsi i przysiółków. Po 1990 r. nawiązano współpracę z pobliskim czeskim Náchodem. Obecnie Kudowa-Zdrój jest popularnym uzdrowiskiem i dobrą bazą wypadową w Góry Stołowe i inne okoliczne pasma.
