Kamieniec Ząbkowicki
50°32'10"N 16°53'50"E
(50.536278, 16.897496)
263 m n. p. m.
Stacja Kamieniec Ząbkowicki położona jest na skrzyżowaniu dwóch linii, zbudowanych przez Kolej Górnośląską. W 1873 r. dotarła tu linia z Wrocławia na odcinku z Ziębic, rok później przedłużona do Kłodzka, a w 1875 r. do Międzylesia. W 1874 r. powstał odcinek z Ząbkowic Śl., gdzie wcześniej doprowadzono linię z Jaworzyny Śląskiej i Legnicy. W tym samym roku przedłużono go do Goświnowic pod Nysą, w 1876 r. linia, zwana podsudecką dotarła do Kędzierzyna-Koźla. W 1900 r. powstała prywatna linia do Złotego Stoku (Kleinbahn), która pierwotnie posiadała osobny mały dworzec, w 1914 r., przyłączono ją do głównej stacji. W 1989 r. zamknięto ruch pasażerski na linii do Złotego Stoku, w 1997 r. po zniszczeniu przez powódź mostu na Nysie Kłodzkiej linia stała się nieczynna, tory rozebrano w 2017 r. W 2008 r. zamknięto regularny ruch osobowy na linii do Nysy, obecnie jeżdżą tędy weekendowe połączenia osobowe i codzienne pospieszne. Stacja Kamieniec Ząbkowicki posiada dwie grupy torów – północną towarową i południową osobową. W skład kompleksu stacyjnego wchodzą dwie wieże ciśnień – z 1907 i 1912 r., za którymi znajduje się stara lokomotywownia z 1873 r. Nową lokomotywownię wzniesiono ok. 1910 r. Stacja posiada cztery perony z wiatami. Okazały budynek neogotyckiego dworca wzniesiono w latach 1873-75. Jego reprezentacyjny charakter związany jest z faktem podróżowania przez Kamieniec Ząbkowicki członków niemieckiej rodziny cesarskiej Hohenzollernów do tutejszej rezydencji. Obiekt posiadał nawet osobną poczekalnię dla nich, a na wieżyczkach zachowały się ślady czarnych orłów.