Polanica-Zdrój – stacja

Stacja Polanica-Zdrój powstała w 1890 r. na zbudowanej przez Pruskie Koleje Państwowe linii Kłodzko – Szczytna, przedłużonej w latach 1902-05 do Kudowy-Zdroju. W latach 1998-2000 linia była zamknięta na odcinku Polanica-Zdrój – Kudowa-Zdrój w związku ze szkodami powodziowymi, całą trasę ponownie zamknięto w 2010 r. Po rewitalizacji odcinka Duszniki-Zdrój – Kudowa-Zdrój linię ponownie otwarto w 2013 r., a ruch przejęły Koleje Dolnośląskie. Stację Polanica-Zdrój zbudowano na południe od centrum uzdrowiska, na granicy właściwego miasta i osiedla Nowa Sokołówka. Stacja posiada dwa perony. Budynek dworca powstał w 1890 r. i pierwotnie posiadał ceglaną elewację w stylu przemysłowym. W latach 1905-07 dworzec rozbudowano od zachodu i zwarto z parterową poczekalnią, zbudowano drewnianą poczekalnię letnią, wiatę peronową i magazyn towarowy. Ze względu na położenie w uzdrowisku elewację dworca otynkowano. Podczas przebudowy linii w latach 1910-12 przebito przejście podziemne do ul. Żeromskiego. Ze stacji wychodziła krótka bocznica do dawnej Huty Szkła Gospodarczego Polanica rozebranej w 2008 r.