Zamek Książ

Zamek Książ to trzeci pod względem wielkości zamek w Polsce, położony malowniczo na skale nad doliną Pełcznicy. Zbudował go w latach 1288–92 ks. świdnicko-jaworski Bolko I Surowy, na miejscu drewnianego grodu, zniszczonego w 1263 r. przez króla czeskiego Przemysła Ottokara II. Zamek rozbudował ks. Bolko II Mały. W 1392 r. obiekt przeszedł w ręce króla czeskiego i stał się siedzibą starostów. Jerzy von Stein powiększył go w latach 1483–90, w 1509 r. przeszedł w ręce Hochbergów. Zamek został splądrowany w czasie wojny trzydziestoletniej, w 1648 r. na miejscu zniszczonych umocnień powstały tarasy ogrodowe w stylu francuskim. W latach 1705-32 Konrad Ernst Maksymilian von Hochberg przebudował zamek na barokowy pałac wg projektu Feliksa Hammerschmidta. Książ gościł m.in. cara Mikołaja I i Winstona Churchilla. W latach 1909–23 książę Jan Henryk XV Hochberg przebudował zamek po raz ostatni, powstało nowe skrzydło, zmieniono tarasy z fontannami. Ostatnia z właścicielek, słynna ks. Daisy von Pless została zmuszona w 1940 r. do opuszczenia Książa, który przejęły władze hitlerowskie. Organizacja Todt rozpoczęła przebudowę zamku na kwaterę Hitlera, powstały podziemne tunele i schron. W 1945 r. Książ został zdewastowany. W 1971 r. w podziemiach umieszczono Dolnośląskie Obserwatorium Geofizyczne, a w 1974 r. rozpoczęto remont zamku. Książ mieści ponad 400 pomieszczeń, część z nich można zwiedzać. W 2015 r. powróciła tu część oryginalnej kolekcji obrazów Hochbergów, zaś w 2018 r. otwarto podziemną trasę turystyczną w podziemiach z czasów 2. wojny światowej.