Pierwsza rezydencja powstała w XVI-XVII w., do 1787 r. należała do kłodzkich jezuitów. W 1815 r. majątek przeszedł w ręce von Münchhausenów, którzy postawili w latach 1840-44 neogotycki pałac wg projektu Ferdynanda Martiusa, znanego z Kamieńca Ząbkowickiego. Ostatniej niewielkiej przebudowy dokonano w 1872 r. Po 1945 r. obiekt zajął PGR, w latach 70. XX w. przekształcono go na ośrodek wypoczynkowy. Obecnie opuszczony pałac znajduje się w rękach prywatnych. Za rezydencją ciągnie się dawny park z mauzoleum z poł. XIX w., w którym rosną pomnikowe drzewa – 4 dęby, platan, cis, żywotnik olbrzymi, buk i lipa. Obok stoi folwark z poł. XIX w.