Kościół wzmiankowano w 1399 r., obecna budowla powstała na pocz. XVI w. i została przebudowana w XVIII w. Wewnątrz znajduje się skromny XVIII-wieczny wystrój. Świątynia otoczona jest kamiennym murem z budynkiem bramnym. Stoi pod nim kamień choleryczny, wyznaczający niegdyś granicę terenu objętego epidemią.