Długopole-Zdrój – zabudowa uzdrowiskowa

Najmniejsze na Ziemi Kłodzkiej uzdrowisko (500 mieszkańców) jest malowniczo położone u podnóża Gór Bystrzyckich, nad brzegiem Nysy Kłodzkiej. Znajdujące się na jego terenie wody mineralne posiadają wyjątkowe właściwości lecznicze. Duże walory ma również klimat uzdrowiska, ze względu na położenie w nasłonecznionej i osłoniętej od wiatrów dolinie. Centrum Długopola stanowi park zdrojowy z pocz. XIX w. z bogatym drzewostanem, pijalnią wód mineralnych i alejkami spacerowymi. Stoi w nim dom zdrojowy z 1834 r., przebudowany w 1906 r., obecnie Sanatorium Dąbrówka i dawna hala spacerowa z 1840 r., przebudowana w 1915 r., pełniąca obecnie funkcję Domu Zdrojowego ze źródłem wód mineralnych Rybka. Kolejna klasycystyczna hala spacerowa (później Teatr Zdrojowy) pochodzi z 1846 r. W dawnych łazienkach z 1839 r., przebudowanych w latach 1870-71 znajduje się Zakład Przyrodoleczniczy Karol. Przy Szpitalu Uzdrowiskowym Mieszko z 1881 r. ulokowano neogotycką kaplicę Najświętszego Serca Pana Jezusa.