Igliczna – sanktuarium

Górskie sanktuarium położone jest pod szczytem Iglicznej (845 m). W 1750 r. wójt Wilkanowa Krzysztof Veit przywiózł tu ludową figurę MB z Dzieciątkiem, pochodzącą z Mariazell w Austrii. W 1775 r. wichura obaliła drzewo, pod którym stała figura, jednak sama figura ocalała, co uznano za cud. Postawiono drewnianą kaplicę, która stała się miejscem cudownych uzdrowień. W związku z licznie przybywającymi pielgrzymkami w latach 1781-82 wystawiono barokowy kościół, w 1784 r. powstała wieża, a w 1821 r. soboty (podcienia). Wewnątrz można zobaczyć barokowe i rokokowe obrazy i rzeźby z 2. poł. XVIII w. oraz neobarokowy ołtarz główny. W krużganku znajduje się skonstruowana przez redemptorystów szopka ruchoma oraz wystawa o historii sanktuarium. Na szczyt Iglicznej prowadzi droga krzyżowa z 1821 r., biegnąca przez skalny gnejsowy grzebień.