Duszniki-Zdrój – historia

Miasto (4300 mieszkańców) i znane uzdrowisko, położone jest w dolinie Bystrzycy Dusznickiej, głęboko wciętej między Górami Orlickimi i Bystrzyckimi. Przebiega tędy linia kolejowa Kłodzko – Kudowa-Zdrój i szosa Wrocław – Praga. Duszniki-Zdrój składają się z dwóch części: miasta historycznego i uzdrowiska. Wzmiankowane były w 1324 r., w 1346 r. uzyskały lokację na prawie niemieckim. Duszniki należały do feudalnego państewka z ośrodkiem na Zamku Homole i razem z nim weszły w 1477 r. miasto w skład hrabstwa kłodzkiego. W XVI w. powstała papiernia, działały także warsztaty tkackie, wzniesiono murowany kościół i ratusz. Po zniszczeniach wojny trzydziestoletniej (1618-48) miasto odrodziło się jako ośrodek tkactwa i handlu suknem. W 1669 r. na nocleg w mieście zatrzymał się były król Polski Jan Kazimierz, zmierzający po abdykacji do Francji. Po pierwszych badaniach wód Duszniki zostały w 1769 r. oficjalnie uzdrowiskiem. Na pocz. XIX w. nastąpił jego znaczny rozwój, uświetniony pobytem Fryderyka Chopina w 1826 r. Wybudowano urządzenia kąpielowe, nowe łazienki (obecnie Zakład Przyrodoleczniczy, 1862), palmiarnię i salę koncertową (dzisiejsza Pijalnia Zdrojowa, 1877). Rozwój miasta przyspieszyło doprowadzenie w 1902 r. linii kolejowej z Kłodzka, przedłużonej w 1905 r. do Kudowy-Zdroju. Od 1946 r. organizowany jest tu Międzynarodowy Festiwal Chopinowski. Dużą atrakcją stało się uruchomienie w 1968 r. w starym młynie papierniczym Muzeum Papiernictwa. Obecnie Duszniki-Zdrój są tłumnie odwiedzanym kurortem z licznymi atrakcjami.