Niemcza – historia

Małe miasto (2900 mieszkańców) położone w dolinie Ślęzy między Wzgórzami Gumińskimi i Dębowymi, przy szosie Wrocław – Kłodzko. W VII w. powstał tu gród wczesnośredniowieczny, jeden z głównych ośrodków Ślężan, w X w. Niemcza stała się siedzibą kasztelanii. Najbardziej znanym epizodem historii miasta, było 3-tygodniowe oblężenie w 1017 r. przez wojska cesarza Henryka II, któremu nie udało się zdobyć Niemczy. Ok. 1270 r. doszło do lokacji miasta na prawie niemieckim. Od 1311 r. miasto znalazło się w księstwie brzeskim, w  latach 1322-92 zastawione księciu świdnickiemu. W 1429 r. zdobyte przez husytów, stało się ich bazą wypadową, w 1434 r. miasto wykupiono z ich rąk i zniszczono zamek oraz mury. W czasie wojny 30-letniej miasto zniszczyły oddziały Albrechta von Wallensteina w 1633 r. i szwedzkiego generała Tortensohna w 1642 r. Prusacy ustanowili tu w poł. XVIII w. siedzibę powiatu, miasto zaczęło się rozwijać. W 1884 r. doprowadzono linię kolejową z Łagiewnik, przedłużoną w 1894 r. do Piławy Górnej. W 1932 r. zlikwidowano powiat niemczański. W latach 1971-80 zbudowano obwodnicę na ruchliwej szosie Wrocław – Kłodzko.