Radunia (578 m) to szczyt w Masywie Ślęży, centrum Grupy Raduni, oddzielonej Przełęczą Tąpadła (384 m) od Ślęży (718 m), a Przełęczą Słupicką (320 m) od Wzgórz Oleszeńskich. Zbudowany jest z serpentynitów z niewielkimi soczewami perydotów, na szczycie znajdują się serpentynitowe skałki zawierające magnetyt, wywołujący anomalię magnetyczną. Rośnie tu las mieszany z dużym udziałem sosny i dębu szypułkowego (świetlista dąbrowa), na serpentynitowym podłożu rosną cenne rośliny, dlatego utworzono tu rezerwat Góra Radunia (powstał w 1958 r. na pow. 44,26 ha). Do najcenniejszych roślin należą serpentynitowe paprocie (zanokcice). W okresie kultury łużyckiej powstał tu ośrodek kultowy, wokół szczytu zbudowano kamienny wał mający ok. 1780 m dł i 60-80 cm wys. Obecnie szlaki omijają sam szczyt, na którym obowiązuje zakaz wstępu.