Ślęża – szczyt i schronisko

Sobótka
50°51'55"N 16°42'33"E (50.865329, 16.709327)
701 m n. p. m.
Ślęża (718 m) to najwyższy szczyt Masywu Ślęży i całego Przedgórza Sudeckiego. Izolowana góra wznosi się 500 m ponad otaczający ją płaski teren Równiny Wrocławskiej i Świdnickiej. W związku z tym stanowiła ośrodek kultowy plemion Celtów, Germanów i Słowian, po którym pozostały ślady świętego wału otaczającego wierzchołek i liczne rzeźby, na czele ze stojącym na szczycie Niedźwiedziem (Dzikiem). Ok. 1110 r. Piotr Włostowic ufundował na szczycie klasztor kanoników regularnych św. Augustyna, przeniesiony w 1134 lub 1149 do pobliskiej Górki, a w 1153 r. do Wrocławia. Od XVIII w. Ślęża stanowiła cel wypraw turystycznych, w XIX w. słynne były odbywające się tutaj komersy wrocławskich studentów. W latach 1851-52 na szczycie powstało schronisko Alte Baude, zastąpione w latach 1906-08 Neue Baude, obecnie funkcjonującym jako Dom Turysty PTTK na Ślęży im. Romana Zmorskiego. W 1957 r. zbudowano także nadajnik telewizyjny, rozbudowany w 1972 r.

Miejsce znajduje się na szlakach

Pobierz aplikację

Nasza witryna wykorzystuje pliki cookies, m.in. w celach statystycznych. Jeżeli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.
Więcej na ten temat...