Świątynia wzmiankowana była w 1201 r., gotyckie prezbiterium pochodzi z ok. 1300 r., w XV w. zostało nakryte sklepieniem gwiaździstym. Renesansową część tylną wzniesiono w latach 1587-89 wg projektu Bernarda Niurona. Późnorenesansowa wieża została zniszczona w 1881 r. przez piorun, w 1886 r. odbudowano ją jako neogotycką. Nad wejściem do zakrystii znajduje się epitafium Jerzego Ernesta (zm. 1589), syna księcia Joachima Fryderyka. Obok stoi płyta nagrobna Jana Gunna – szkockiego żołnierza służącego Szwedom, który ocalił miasto w czasie wojny trzydziestoletniej. Wewnątrz znajduje się obraz Ukrzyżowanie z XVI w.