Oława – historia

Miasto powiatowe (33 tys. mieszkańców) położone w Dolinie Odry, przy szosie i linii kolejowej Wrocław – Opole. Boczne szosy prowadzą do Jelcza-Laskowic, Bierutowa, Strzelina i Kątów Wrocławskich. Gród i osada targowa wzmiankowane były w 1149 r. Miasto zostało lokowane na prawie średzkim w 1234 r., od 1248 r. wchodziła w skład księstwa legnicko-brzeskiego. Sprowadzono tu tkaczy walońskich, stąd pochodzi herb miasta z białym, galijskim kogutem w czerwonym polu. W 1429 r. Oławę zdobyli husyci, w 1474 r. rozegrała się tu bitwa wojsk polsko-czeskich z oddziałami węgierskimi. W poł. XVII w. okoliczna ludność posługiwała się językiem polskim. W 1675 r. bezpośrednie rządy objęli w mieście Habsburgowie, w latach 1691–1737 stanowiło własność Jakuba Sobieskiego. W XVII-XVIII w. rozwinęła się tu przeróbka bawełny. W 1842 r. doprowadzono z Wrocławia pierwszą na ziemiach polskich linię kolejową, doprowadzoną wkrótce do Opola, dzięki której Oława rozwinęła się gospodarczo. 6 lutego 1945 r. miasto zajęły wojska radzieckie. W okresie powojennym rozwinął się przemysł chemiczny, papierniczy i spożywczy oraz napraw taboru kolejowego. Do 1992 r. w pobliskich Stanowicach znajdowało się radzieckie lotnisko wojskowe. Od 1999 r. Oława jest siedzibą powiatu. Obecnie, dzięki bliskości Wrocławia, rozwija się tu budownictwo mieszkaniowe.