Dobroszyce – historia

Wieś gminna (2900 mieszkańców) w powiecie oleśnickim, położona na Równinie Oleśnickiej, przy szosie Oleśnica – Trzebnica i linii kolejowej z Oleśnicy do Krotoszyna i Ostrowa Wielkopolskiego. Wzmiankowana była w 1405 r., jako wieś Treszkin, siedziba rodu von Czirn. W 1655 r. zakupiona od von Hengelów przez ks. oleśnickiego Sylwiusza Nimroda wirtemberskiego, który w 1663 r. w pobliżu dokonał lokacji nowego miasta z kwadratowym rynkiem. W 1675 r. jego syn Juliusz Zygmunt połączył obie miejscowości w jedno miasto, zwane Juliusburg. W XVII i XVIII w. znaczący ośrodek tkactwa i szewstwa, w 1693 r. wzniesiono ratusz, a w latach 1693-97 kościół ewangelicki. W 1745 r. miasto straciło status rezydencji ks. oleśnickich. W XIX w. sukiennictwo podupadło, w 1826 r. zburzono nawet ratusz, rozwinął się za to przemysł drzewny. W 1875 r. doprowadzono linię kolejową na trasie Oleśnica – Gniezno. W 1928 r. Dobroszyce utraciły prawa miejskie. W latach 1940-42, mieścił się tu obóz jeniecki dla oficerów belgijskich, francuskich i holenderskich. Dobroszyce zachowały miejski układ urbanistyczny z rynkiem i częściowo zachowaną zabudową małomiasteczkową.