Milicz – Kościół Łaski

Kościół Łaski wzniesiono po układzie altransztadzkim z 1707 r. między królem szwedzkim Karolem XII a cesarzem Józefem I. Król wymógł na cesarzu postawienie na Śląsku sześciu kościołów protestanckich. Miały one powstać poza murami miejskimi, stąd odległość od kościoła do rynku. Świątynię wzniesiono w latach 1709-14 jako luterański kościół Św. Krzyża, przy wsparciu właścicieli Milicza – hr. Maltzanów. Kościół zaprojektował i zbudował Gottfried Hoffman z Oleśnicy na wzór Kościoła Pokoju w Świdnicy. Wieża miała pierwotnie 59 m, jednak w 1783 r. została skrócona o 10 m, mimo to jest ona najwyższą drewnianą wieżą w Polsce. Świątynię wzniesiono z muru pruskiego (konstrukcja ryglowa wypełniona cegłą). Do 1789 r. w kościele odbywały się nabożeństwa po polsku. W 1945 r. część wyposażenia wnętrza zniszczono, a żyrandol, ambonę i chrzcielnicę przeniesiono do katedry w Poznaniu. Kościół przejęli katolicy i nadali mu wezwanie św. Andrzeja Boboli. We wnętrzu zachowały trzy kondygnacje empor i organy z 1887 r.