Chwalimierz – ruiny pałacu

Neorenesansowy pałac został wzniesiony przez przemysłowca Georga von Kramstę w latach 1884-85 na miejscu warowni sięgającej XIII w. Został zaprojektowany przez Carla Schmidta, znanego również z Belwederu na wrocławskim Wzgórzu Partyzantów i słynął ze swojego przepychu i bogactwa, będącego świadectwem ogromnego majątku świeżo uszlachconej rodziny fabrykantów. Po śmierci Georga w 1901 r. obiekt przejęła jego żona Emma z synem Georgiem. Wnuk Emmy został zamordowany w 1944 r. za kontakty w jeńcami z obozu w Ciechowie. Po 1945 r. główny budynek zdewastowano, a w latach 50-60. XX w. rozebrano na cegłę. Do dzisiaj zachowały się ruiny wieży pałacowej z romantycznym krenelażem w zwieńczeniu, taras i glorietta z dawnym punktem widokowym na park na skraju wzgórza. W pobliżu znajduje się neorenesansowy budynek dawnej stadniny pałacowej z ok. 1884 r., wykorzystywanej obecnie jako stadnina Ramides. Do dawnego parku prowadzi neobarokowa brama powstała w 1882 r., zdobiona latarniami, inicjałami Georga von Kramsty i herbem rodowym, nadanym tej przemysłowej świebodzickiej rodzinie w 1841 r. Byli oni właścicielami m.in. tkalni, fabryki krochmalu, kopalni i cynkowni, stąd koło zębate i młoty w herbie.