Kąty Wrocławskie – historia

Miasto (7100 mieszkańców) położone w powiecie wrocławskim, w dolinie między Bystrzycą a Strzegomką. Kąty Wrocławskie leżą przy linii kolejowej Wrocław – Wałbrzych – Jelenia Góra, autostradzie A4 Wrocław – Legnica i szosie Środa Śląska – Oława. Wg ustnych przekazów osada istniała tu już w 1101 r. Miasto lokował na prawie średzkim ks. świdnicko-jaworski Bolko I Surowy w 1297 r. pod nazwą Kant, później weszło w skład ks. ziębickiego. W 1419 r. w ramach zastawu przeszło w posiadanie diecezji wrocławskiej, która miasto kupiła w 1460 r. i posiadała aż do sekularyzacji w 1810 r. Miasto rozwinęło się w 1. poł. XVI w., przed 1587 r. przebudowano mury miejskie. Po zniszczeniach w czasie wojny trzydziestoletniej (pożar z 1624 r., któremu uległ nie odbudowany już zamek), długo podnosiło się z ruin.14 maja 1807 r. rozegrała się tu bitwa prusko-francuska. W 1843 r. doprowadzono linię kolejową Wrocław – Świebodzice. W latach 1855-56 rozebrano mury miejskie, z materiału z nich wzniesiono południową część miasta. W 1936 r. zbudowano autostradę z węzłem koło Kątów. W latach 1942-45 funkcjonował tu obóz jeniecki dla Rosjan, przez Kąty przechodziły drogi ewakuacji mieszkańców Wrocławia i marsz śmierci Fünfteichen – Gross Rosen. Miasto zostało zajęte przez Armię Czerwoną 8 lutego 1945 r., zniszczeniu uległa jego wschodnia część. Od 1999 r. Kąty znajdują się w powiecie wrocławskim, wskutek dogodnego położenia lokują się tu zakłady przemysłowe i powstają nowe budynki mieszkalne.