Szczeliniec Wielki

Szczeliniec Wielki (922 m) to najwyższy szczyt Gór Stołowych i najczęściej odwiedzane przez turystów miejsce w całym paśmie. Piaskowcowe stoliwo części szczytowej popękało wskutek erozji, dzięki czemu powstały tu głębokie szczeliny i wąwozy oraz różnorodne formy skalne, tworzące labirynt. Szczytowa wierzchowina opada skalnymi urwiskami w każdą stronę, zapewniając szerokie panoramy. Szczeliniec został udostępniony do zwiedzania już w XVIII w., z Karłowa prowadzi na niego szlak, składający się z 665 schodów z 1814 r., które są dziełem Franza Pabla, sołtysa Karłowa i pierwszego przewodnika po szczycie. Prowadzi przez nią płatna trasa zwiedzania. Uwaga – Park Narodowy Gór Stołowych wprowadził limity godzinne na zwiedzanie Szczelińca Wielkiego, w związku z czym zalecana jest wcześniejsza rezerwacja internetowa. Obok północnych tarasów widokowych (Wielkie Tarasy) stoi Schronisko Na Szczelińcu. Obiekt powstał jako Szwajcarka w 1846 r. w stylu tyrolskim i został rozbudowany w latach 1857-59 o dzisiejszy bufet i świetlicę. Od 1950 r. schronisko znajduje się w gestii PTTK. Od końca lat 60. XX w. czynny był tylko bufet, po remoncie w latach 2001-06 można tu ponownie nocować. W latach 70. XX w. powstał wyciąg towarowy od szosy do Pasterki, którym kierowane jest zaopatrzenie. Przy schronisku stoi pomnik sołtysa-przewodnika Franza Pabla i tablice upamiętniające odwiedzających szczyt znanych gości - Johanna Wolfganga von Goethe (1790, w tym samym roku wspiął się tutaj król pruski Fryderyk Wilhelm II) i późniejszego prezydenta USA Johna Quincy Adamsa (1800). Podczas trasy zwiedzania można zobaczyć wiele ciekawych skał: najwyższy punkt Szczelińca Wielkiego – Tron Liczyrzepy (922 m) z tarasem widokowym, Kaczęta i Wielbłąda, charakterystycznego Małpoluda, Kołyskę, Kwokę, Sowę, Koński Łeb, Wahadło, Żółwia i Słonia. Trasa prowadzi do głębokiej szczeliny Piekiełko, w której śnieg zalega często do lipca oraz przez widokowe Tarasy Południowe.