Świdnica – Kościół Pokoju

Jeden z dwóch zachowanych Kościołów Pokoju na Dolnym Śląsku, zbudowanych przez protestantów na mocy pokoju westfalskiego po zakończeniu wojny 30-letniej (1648). Budowla powstała w latach 1656-57 i jest dziełem mistrza budowlanego Albrechta von Saebischa i cieśli Andreasa Kaempera. Świątynia posiada konstrukcję szkieletową, użyto jedynie materiałów nietrwałych (drewna, gliny i trzciny). W 1708 r. obok zbudowano dzwonnicę i szkołę ewangelicką. W późniejszych latach dodano Hale: Chrztów, Zmarłych, Ślubów i Polną. Obiekt charakteryzuje się niezwykłym wykończeniem wnętrza i jest na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Wewnątrz znajduje się bogate barokowe wyposażenie: prospekt organowy z lat 1666–69, loża rodziny Hochbergów z 1698 r., ambona z 1729 r. i ołtarz główny z 1752-53 r., dzieła Gotfrieda Augusta Hoffmanna. Cztery piętra empor, które mogły pomieścić 7,5 tysiąca osób pokryte są 78 tekstami wersetów biblijnych i 47 scenami alegorycznymi, zaś stropy kościoła – malowidłami z lat 1694–96.