Janowice Wielkie
50°51'38"N 15°54'43"E
(50.860794, 15.912108)
570 m n. p. m.
Położony na skałach nad doliną Janówki zamek zbudował ok. 1375 r. Clericus Bolcze. Jego potomkowie w czasie wojen husyckich zaczął parać się rozbójnictwem, w związku z tym warownię zniszczyły w 1433 r. wojska wrocławskich i świdnickich mieszczan. W poł. XV w. Hans Dippold von Burghaus odbudował zamek, powstał wtedy dziedziniec i wieża obronna. W latach 1520-50 podczas renesansowej rozbudowy, dokonanej m.in. przez sekretarza króla Zygmunta Starego Justusa Decjusza, powstała basteja i sucha fosa. W 1645 r. zamek spalili Szwedzi i od tej pory pozostaje w ruinie. W 1848 r. hr. Stolberg-Wernigerode wzniósł tu nie istniejącą już gospodę w stylu szwajcarskim, po 1945 r. mieściło się w niej schronisko. Do dzisiaj zachowały się spore fragmenty murów z bastejami, budynku mieszkalnego, wieży i bramy wjazdowej.