Milicz – pałac

Klasycystyczny pałac zbudowano w latach 1797-98 według projektu K.G. Geisslera dla Joachima Karola Maltzana. Południowe skrzydło (dawny dom zajezdny) powstało w 1910 r. W pałacu mieściły się niegdyś cenne kolekcje instrumentów lutniczych, zbiór malarstwa francuskiego, flamandzkiego, niemieckiego (L. Cranach), wielka kolekcja zegarów, olbrzymi księgozbiór i jeden z największych w Europie zbiorów miedziorytów. Architektonicznie pałac nawiązuje do Sanssouci i Neues Palais w Poczdamie. Na dziedzińcu herbowym wewnątrz południowego skrzydła wmurowano kamienne elementy poprzedniego zamku z XV–XVIII w. i posąg młodego myśliwego z 1909 r. K. Pipera. Na dziedziniec honorowy przed pałacem prowadzi brama z pseudoklasycystycznymi posągami nimf w kąpieli oraz Dafne i Ledy z łabędziem. Przed budynkiem znajduje się secesyjna fontanna z 1910 r., dzieło C. Paczki-Wagner. W pałacu mieści się obecnie Zespół Szkół Leśnych. Obok położone są ruiny grobowca pani von Kurzbach, zwane też grobowcem zbójców. Zabytkowy park pałacowy założono w XVIII/XIX w. jako pierwszy na Śląsku romantyczny park w stylu angielskim, o pow. ok. 50 ha. Występuje w nim 80 gatunków drzew i krzewów, rośnie tu kilka okazałych dębów.