Twardogóra – historia

Miasto w powiecie oleśnickim (6500 mieszkańców) położone u północnych stóp Wzgórz Twardogórskich, przy szosie Syców – Milicz i linii kolejowej Oleśnica – Ostrów Wielkopolski. Pierwotnie znajdowała się tu osada targowa na szlaku handlowym z Wrocławia do Poznania. Wg legendy nazwa miasta powstała od twardego oporu, który stawili mieszkańcy Tatarom w 1241 r. Prawa miejskie Twardogóra otrzymała w 1293 r. od ks. Henryka III Głogowskiego. Na pocz. XIV w. weszła  w skład ks. oleśnickiego. Pod koniec XV w. miasto umocniono, sto lat później powstał zamek. W 1538 r. ks. Jan Podiebrad wprowadził luteranizm. Od 1647 r. za czasów rządów dynastii wirtemberskiej Twardogóra przeżywała rozkwit. Księżna Eleonora Karolina (1676-1712) przebudowała zamek na barokowy pałac. W 1743 r. miasto kupił hrabia Henryk von Reichenbach i włączył do państwa stanowego w Goszczu. Od poł. XIX w. zaczął się rozwój przemysłu włókienniczego i meblarskiego. W latach 1909-10 doprowadzono linię kolejową na trasie Grabowno Wielkie – Ostrów Wielkopolski. 23 stycznia 1945 r. do Twardogóry wkroczyły wojska radzieckie. Po wojnie powstały zakłady przemysłu drzewnego, węglowego, tartak i cegielnia.