Kościół Podwyższenia Krzyża Św. istniał już w 1244 r., obecny gotycki pochodzi z końca XIII w. (prezbiterium i mury nawy), w 1487 r. powstały zakrystia i sklepienia nawy, w 1504 r. wieża, a w 1619 r. kruchta południowa. W 1776 r. Maria Józefina von Würz und Burg, pod wrażeniem pielgrzymki do Rzymu, wybudowała Kaplicę Świętych Schodów, na wzór bazyliki Św. Jana na Lateranie, dostawiono wtedy nową kruchtę. Wewnątrz kościoła znajduje się barokowe wyposażenie z XVII-XVIII w.: ołtarz główny z 1714 r., Święte Schody kryjące relikwie z malowidłami Kinastów, poza tym 2 epitafia i 11 płyt nagrobnych, sięgających 1487 r. Na murach zewnętrznych znajduje się zespół renesansowych i manierystycznych płyt nagrobnych. Na cmentarzu stoi późnobarokowa kaplica grobowa z 1783 r., ufundowana przez Gottloba Albrechta von Saurmę. Nad bramą boczną widać figurę św. Jana Nepomucena. Obok znajduje się budynek dawnej szkoły katolickiej (nr 15) z lat 1886-89.