Barokowy pałac powstał z fundacji Tomagninich w 2. poł. XVII w., kiedy zbudowano korpus i charakterystyczne narożne alkierze. Obiekt został przebudowany w latach 1705-25, kolejnej przeróbki dokonał Carl Gustaw von Küster w latach 1838-44. Po 1945 r. ulokowano tu szkołę, w 1977 r. obiekt został opuszczony. W 1992 r. kupiła go polsko-niemiecka spółka, po remoncie pełni funkcję muzeum wnętrz. Obok stoi klasycystyczny Dom Wdowy z lat 1803–04, zbudowany przez Christiana Gottfrieda Mentzla. Znajduje się w nim hotel z restauracją. Przy skrzyżowaniu szos zrekonstruowano ewangelicki Dom Modlitwy z poł. XVIII w., przeniesiony z Rząśnika. Wewnątrz można zobaczyć ekspozycję, poświęconą historii ewangelików na Śląsku. W dawnym folwarku urządzono skansen, sklepy z lokalnymi produktami i kolejną restaurację.