Pałac w Szczodrem wybudowany został w 2. poł. XVII w. w stylu renesansowym przez ks. oleśnickiego Chrystiana Ulryka, jako letnia rezydencja jego żony Sybilli. Przebudowany przez królów saskich w latach 1851-67 na okazałą rezydencję w stylu angielskiego neogotyku (architekt C. Wolf), zwaną „Śląskim Windsorem”. Znajdowała się tu słynna sala z siedmioma żyrandolami i pokój jadalny z rosnącymi w nim melonami i czereśniami, pałac był miejscem występów teatralnych i baletowych. Wokół rozciągał się 75-hektarowy park krajobrazowo – botaniczny. Opuszczony pałac zajęło w czasie wojny SS, w 1945 r. spaliło się wnętrze, a po 1955 r. rozebrano większość obiektu. Zachowała się tylko północna część wschodniego skrzydła, oczekująca na remont. Obok rośnie pomnikowy dąb.