Rezerwat Torfowisko pod Zieleńcem

Rezerwat powstał pierwotnie w 1919 r., reaktywowano go po wojnie w 1954 r., obecnie posiada pow. 231,9 ha. Położony jest na zrównaniu między dolinami Bystrzycy Dusznickiej i Dzikiej Orlicy, a jednocześnie na wododziale zlewisk Morza Bałtyckiego i Północnego. Rezerwat dzieli się na dwie części - Topieliska na północy i Czarne Bagno na południu.  Chroni on unikalne torfowisko wysokie, które powstało w epoce polodowcowej na nieprzepuszczalnym marglowym podłożu. Głębokość warstwy torfu wynosi 3,4-8,5  m i  znajduje się w  fazie zastoju. Tutejszy subarktyczny krajobraz porównywany jest do tundry syberyjskiej. Występują tu rzadkie gatunki roślin: torfowce, turzyca, modrzewnica, borówka bagienna, bagno zwyczajne, mięsożerna rosiczka, wełnianka pochwowata, relikt lodowcowy - brzoza karłowata i sosna błotna oraz  kępy kosodrzewiny. Z ptaków zaobserwowano cietrzewia i głuszca. Na torfowisku znajdują się jeziorka zarośnięte częściowo kożuchem roślinnym.